Toerisme Apartheid

Lieve lezers,

WE ZIJN THUIS!!! Je weet wel, in het koude Nederland. Bij onze vrienden en familie in de beurt. Erg fijn. Onze reis hebben we afgesloten met 3 weken Cuba. Samen met de ouders van Mark en Jorien, onze trouwe fans. Het was heel bijzonder. Aan het einde van dit laatste reisverslag nog een korte terugblik op onze totale reis. Voel jullie allemaal zo vrij om nog 1x groots te reageren op onze weblog!

19 tm 23 december
Na een dagje reizen met een strak schema arriveerden we vanuit Playa el Carmen in Varadero. Bij aankomst in ons resort, waren Arthur en Annette (Mark's ouders) net een half uurtje eerder aangekomen. Het was fantastisch om elkaar weer te zien na zo´n lange tijd. Varadero is een badplaats op een schiereiland aan de noordkust. Je komt hier voor 1 ding: zon, zee en strand. We zaten in een resort. Er zijn hier nagenoeg alleen maar resorts. Belachelijk hoe duur het is, zeker als je beseft dat de massa in Cuba ongeveer 20 EURO per maand verdient. Cuba heeft een duaal valuta systeem: de Peso en de CUC (voor toeristen). Wie in CUC betaalt, betaalt verhoudingsgewijs belachelijk veel.

Varadero was heerlijk. Op het strand gelegen, van de luxe genoten en met Arthur en Annette gebabbeld.Varadero is eigenlijk ook een symbool voor het toerisme apartheid in Cuba: het schiereiland wordt verbonden dmv een ophaalbrug met het vaste land. Varadero is voor iedereen toegankelijk, maar alles is in CUC (en dus voor de lokalen onbetaalbaar)

24 tm 27 december
Op naar Havana! Op naar het 'echte' Cuba. Vanwege de kerstdrukte hadden we een leuk hotel geboekt. Inmiddels was iedereen gretig om de cultuur en stad op te snuiven, dus op 1e kerst zijn we de stad gaan verkennen.

Havana is een kleurrijke, levendige hoofstad. Erg is veel acticiteit en vermaak. Er zijn veel schitterende gebouwen, maar soms lijkt het alsof er recent een raketaanval is geweest. Havana heeft 3 wijken welke interessant zijn voor toeristen. We besloten ze in 3 dagen apart te bekijken.

Havana Vieja (oud)is een Unesco werelderfgoed gebied. Dit is het grootste Koloniaanse stadshart van Latijns-Amerika. Na 2 lange eeuwen van verwaarlozing is men het nu druk aan het opknappen. Vele huizen, monumenten en winkels zijn al opgeknapt en dit stadsdeel ziet er gaaf uit. Overal is muziek, andere straatacts, oude mensjes met te grote sigaren, oude Amerikaanse auto's, paard-en-wagens enz. We begonnen op Plaza de Catedral en via het smalste straatje van Cuba kwamen we bij Plaza de San Francisco met een baseliek. Via achteraf straatjes, waarbij we in een keer door vervallen straten lopen en de lokalen, kwamen we bij Plaza Vieja. Dit plein is groots en nagenoeg helemaal opgeknapt. Rondbanjeren hier is leuk en afwisseld! Tijd voor een Mojito. De nationale drank naast Cuba Libre. Op naar Bodeguita del Medio (winkeltje in het midden). Dit was de stamkroeg van Ernst Hemmingway tijdens zijn verblijf in Cuba. Wij hebben in Mexico ook filialen bezocht, wat altijd hartstikke leuk was. We veronderstelden dus dat het cafe waarmee het allemaal mee was begonnen het beste zou zijn. Koude kermis! Over het paardetilde toeristenval geworden met belachelijk prijzen. Jammer. De dag begonnen we overigens in Callejón del Hammel. Een steegje die helemaal is beschilderd in Afrikaanse stijl. Met veel muziek en dans.

Centro Havana is de wijk die strak tegen Vieja aanligt. Een quote uit Capitool reisgidsen Cuba:"Centro Havana heeft veel weg van een verarmde Aristocraat - een edelman wiens tot op de draad versleten kleren niet meer stroken met zijn luisterrijke verleden". Hier is geen raket op gekomen, maar een atoombom. De toeristische atracties zijn supermooi. De rest kan nog wel een likje verf gebruiken ;-). Via pleintjes, steegjes, kerkjes kwamen we bij Museo de la Revolución. Ooit het presidentiële paleis van dictator Fulgencio Batista. Daarna naar Parque Marti en door naar Capitolio Nacional. Dit gebouw is gebouwd met als voorbeeld het Capitool in in Washington DC. Er huist nu een ministerie. Met een oude Amerikaanse taxi laten we ons terugbrengen naar het hotel. We dronken nog wat Cubies en werden allemaal een beetje dronken :-).

De wijk waar ons hotel in ligt heet Vedado en deze was het decor voor onze derde dag rondbanjeren. Vedado heeft een dambordpatroon. Het is het 'moderne' politieke en culturele centrum van de stad. Grote hotels, restaurants, theaters, bioscopen, kantoren en ministeries zijn hier het straatbeeld. Daarnaast heeft het een historische rol door zijn oude mooie huizen. Veelal vroeger gebouwd door Amerikaanse maffia en drank- en gokbazen. Ons doel was om eerst een auto te huren voor de rest van onze Cuba trip, maar alles was verhuurd en bleek ook nog eens sterfelijk duur in het hoogseizoen. Dus maar de bus gereserveerd voor de volgende dag. In Vedado ligt het kerkhof Cementerio del Colón. Voordat je denkt 'lekker gezellig', dit is echt bijzonder. Bijna 2 miljoen graven, 1 vd grootste vd wereld. Ontworpen door een architect met onwijs veel beeldhoudwerken en monumenten. Alle stijlen door elkaar. Het is zelfs een nationaal monument. We hebben er een poos rondgelopen en idd, zeer bijzonder!
Daarna wilden we naar Plaza de la Revolucion. Maar het ging regenen en dit plein heeft meer politiek karakter dan dat het echt mooi is, dus maar ff geskipt.

27 tm 29 december
Met de bus naar Viñales. Dit is een authentieke koloniale nederzetting, wat ondanks de toeristen erg plattelands is. Valle de Viñales is de vallei waar het dropje aan ligt: een uniek landschap met Mogotes. Dit zijn karakteristieke steile kalksteenformaties met groene gebroeiing en daaromheen aarderode akkers waar men maïs en tabak verbouwd. Er zijn vele grotten en daardoor noemt men dit gebied ook wel de gatenkaas van Cuba. Om geld uit te sparen en wat meer met de lokale bevolking in contact te komen besloten we om in een Casa Particulares te gaan slapen. Dit zijn door de overheid goedgekeurde huizen van gezinnen die 1 of 2 kamers verhuren aan toeristen. Hier in Viñales kwamen we bij een gezin met 2 kamers die prima verzorgd waren. Als je wilt wordt alles voor je gedaan. Het eten is er beter dan in vele restraurants en ook nog eens beter betaalbaar. De eigenaren betalen bijna 70% belasting aan de overheid! Door bij ze te eten kunnen ze wat zwarte centjes verdienen en hebben ze zelf ook weer eten.

Om Valle de Viñales te verkennen besloten we met gids en paard te gaan. Eenmaal bij ons vertrekpunt ging het mis: Annette der paard ging op zijn automaat en wilde niet echt stoppen en die van Jorien besloot spontaan te vallen en kwam half op Jorien te recht. Oke, dit ging dus niet werken. Gids en paarden achter gelaten en toen maar met de 'hoponhopoff'bus gegaan. Eerst naar de grot Cueva de San Miguel waar een restaurantje in zit. Daarna naar Cueva del Indio. Op weg daarnaartoe liepen we langs akkers waar 10tallen adelaars boven zweefde. Deze grot is meer dan 1km lang en na een paar 100 meter lopen ga je verder met een bootje in de ondergrondse rivier. Voorts naar de Mogotes. Wat een uitzicht! Super bijzonder. Overal zien we in deze omgeving trouwens karren met ossen of paarden. Daarna nog door naar wat hedendaagse muurschilderingen: Mural del la Prehistoria. welke de evolutie van de wereld weergeven.

29 dec tm 5 januari
Deze dagen hebben we doorgebracht in Trinidad. Deze Unesco stad heeft vele keienstraatjes en pastelkleurige huisjes. Het lijkt of er eeuwen niets is veranderd.Het was het centrum voor suiker en slaven (17e tm 19e eeuw). Er is geen nieuwbouw. De stadskern is onlangs helemaal gerestaureerd. We waanden ons hier in een omgeving waar we terug in waren gegaan. De huisjes hebben geen ramen maar alleen luiken en daarvoor tralies. Heel typisch voor deze stad. De keitjes liggen zo schots en scheef dat autorijden bijna niet gaat en in de stadkern ook niet mag. Nabij Trinidad ligt Playa Ancon. Een strand aan de Caribische zee. Super groen water en witte stranden. Onze dagen dus gevuld met rondkijken en op het strandliggen. Een prima combi voor een weekje! Oud en nieuw hebben we hier ook gevierd. Omdat er geen Champagne was te krijgen maar laffe appelcider gekocht. Onze kurk gaf de grootste knal van de avond. Geld voor vuurwerk heeft men niet, dus verder dan toeterende auto's komt men niet. We hebben wel erg gelachen en te veel gezopen.

6 en 7 januari
Op een uurtje van Trinidad ligt Cienfuegos. Deze havenstad heeft een goed bewaard centrum en ligt aan de varkensbaai waar de US ooit de beruchte invasie uitvoerde, die mislukte. In de koloniale tijd stond hij bekend als de parel van het zuiden. Onze site seeing begon hier bij het centrale plein Parque Marti. Hieraan liggen schitterende gebouwen en de prachtige Catedral de la Purisima Concepción. Hier was op dat moment ook de viering van 3 Koningen en de kinderen waren allemaal uitgedost in kostuums. Erg leuk. Na de 'gebruikelijke' maar o zo mooie gebouwen, pleinen, huisjes, gebouwen, enz zijn we nog naar een kerkhof gegaan waar (La Reina) waar de Schone Slaapster ligt. De 2e dag zouden we weer naar Varadero gaan, maar 's ochtends zijn we nog naar Punta Gorda gegaan, het zuidelijkste puntje van de baai. Schitterend uitzicht met Art-nouveauvilla's. Tevens veel kleine vel geverfde houten huisjes.

8 en 9 januari
We besloten om de laatste 2 dgn van onze reis op het strand te liggen. Varadero kent officieel geen Casa Particulares maar via-via regelden we een illegale(gedoogde) casa. We hadden 2 schitterende kamers inclusief eetgedeelte enz. Dit scheelde ons ongeveer 100 EURO per nacht! En we zaten eigenlijk nog fijner dan in een resort! Na een dagje strandliggen hadden we onze laatste dag helaas geen zon, dus hebben we een beetje gelummeld en gekaart. 's Avonds op het vliegtuig en na een voorspoedige vlucht zonder slaap kwamen we aan op schiphol!

10 januari
We zijn thuis!!!!!!! Bij aankomst stond er werkelijk een heel committee. Inclusief spandoeken, bloemen, enz. Het was geweldig. We hadden niet op zoveel mensen gerekend. We zijn echt superblij. Iedereen die er was: bedankt!

Korte terugblik op Cuba:
Bizar land eigenlijk. Het aparte toeristen systeem, de leuke mensen, overal muziek, oude auto's, paard en wagens, de vervallen gebouwen, de arme mensen. Praten over Cuba met Cubanen is lastig: taal maar ook besef speelt hier een rol. De ouderen zien Fidel Castro nog vaak als een held, maar de jongeren denken daar anders over. Wij kregen de indruk dat iedereen hier systematisch wordt kortgehouden. Men mag zoveel niet en daarom is er veel zwarte handel. Zelfs een chirurg krijgt maar 40EUR per maand. Men wil wel, maar ze mogen niet. Winkels zijn er amper en vaak met bijna lege schappen. Nagenoeg alles is in handen van de staat. Uren in de rij voor brood is normaal en veel gaat nog op de bon. Mensen zijn dolblij met een pen of een stukje zeep van een toerist. We kunnen nog wel ff doorgaan, maar ondanks alles zijn ze toch overwegend gelukkig. Wat een karakter!

Terugblik op onze totale reis:
Hier volgt geen samenvatting van 14 mnd reizen! We krijgen vaak de vraag: wat was nu het meest indrukwekkendste? Die vraag is niet te beantwoorden. We hebben zoveel gezien, gedaan, toffe mensen leren kennen, ontroerende dingen meegemaakt. Te veel om op te noemen. Vrijwilligerswerk in Thailand, duiken in verschillende landen(mantas, haaien, schilpadden, you-name-it-we-saw-it), siteseeing, rijstvelden in de Filippijnen, Onbeschrijfelijk mooie natuur in Ozzie en NZ, gesnorkeld met Mantas, dolfijnen. 10tallen walvissen gezien, zeehonden, slangen, spinnen, etc. Duizenden kangaroes. Vulkanen bewandeld door de sneeuw, fantastische steden en ruines (Maya, Azteken)in Mexico gezien en Cuba heb je net gelezen. WAUW!!! We hebben verhalen voor de rest voor ons leven en meer dan 5000 foto's. Mark heeft een nieuwe hobby erbij! Veel geleerd over onszelf. Heel goed geleerd wat belangrijk is voor ons en Nederland beter leren waarderen en relativeren.

We zijn blij om weer bij onze familie en vrienden te zijn en kijken er naar uit om weer tijd met jullie door te brengen. Ook het lijstje 'dingen-doen-en-zien-in-dit-leven' is alleen nog maar langer geworden.

Enorm bedankt voor alle reacties en het trouw volgen van ons. We hebben meer dan 30000 pageviews op deze blog gehad!

Tot binnenkort! Liefs van de 2 ex-wereldreizigers Mark en Jorien