Khao Lak 2: niet alleen maar werken

Lieve allen,

Ja Carola, het is inderdaad weer tijd voor een nieuw bericht! We zijn er gewoonweg niet aan toe gekomen om eerder een bericht te schrijven (ongelooflijk maar waar!). Daarom krijgen jullie nu ook een extra lang bericht van ons.

De afgelopen vier weken hebben we erg hard gewerkt, wederom in het dorpje Tap Tawan. In de maand dat wij op 'vakantie' waren met Mark zijn ouders, zijn er een hoop bekenden vertrokken en zijn er veel nieuwe mensen bijgekomen. We belandden dus in een hele andere groep, maar net zo leuk. We hebben dus weer een hoop lol gehad met zijn allen tijdens het werk en de avond/nachturen...

Er was behoorlijk wat vooruitgang geboekt met het aanbouwen van de 32 keukens. We zijn begonnen met het afmaken van de laatse funderingen opzetten en storten. Mark werd hierbij gepromoveerd tot hoofd van de funderingen! Daarna moesten alle vloeren volgestort worden met zand. Dat was een pittig werkje bij gebrek aan een graafmachine. In de hete zon werd er in drie teams gewerkt; twee mensen schepten emmertjes vol met zand, het volgende team (ongeveer 6 tot 10 mensen) bracht deze 'buckets' naar de vloer, waar er vervolgens twee stonden om ze te legen. Soms werd er ook een 'bucketchain' gemaakt, wat minder zwaar werken was, maar over het algemeen wel langzamer. Op een gegeven moment waren we dit wel beu aan het worden zeg! Mark is toen voor de afwisseling een dagje gaan metselen.
Toen het opvullen met zand behoorlijk begon op te schieten, werd er een begin gemaakt met het storten van cementvloeren. Dat was echt leuk om te doen. Mark heeft er een paar gedaan voordat hij het aan Jorien leerde. We hebben samen 4 vloeren (van vijf bij vijf) gelegd. Stoer he? (zie ook de foto).

De locals waren over het algemeen best betrokken, meer dan toen we in december aan het werk waren. Ze toonden hun dankbaarheid door frisdrank, bier en lekkere koekjes en donuts te kopen voor ons aan het einde van een zware werkdag.
Er was ook een dag bij dat we vroeg klaar waren. Een Thais vrouwtje van ergens in de 80, zo gek als een deur, maakte ons duidelijk dat ze de rijpe cocosnoten uit de boom wilde plukken, middels een lange stok. Daar waren een aantal van ons team wel voor in. Ze dachten dat het een makkie was, maar dit werkje viel vies tegen. We hebben erg gelachen. Een klom zelfs de palmboom in, maar dit werkte ook niet echt. Het moest echt met die stok. Nadat er ongeveer een stuk of vijftien cocosnoten uit de boom waren geramt, begonnen het vrouwtje en haar man de dingen te slachten; eerst de top eraf, zodat we het sap konden drinken. Daarna werd de schil ontdaan en kregen we superverse cocos met suiker te eten. Erg lekker. Hele grappige ervaring.
Verder huppelden er ook nog een aantal kindjes rond, die oh zo schattig waren en dat wisten ze maar al te goed. Regelmatig sloofden ze zich uit voor ons, waarop ieder zijn fototoestel trok, waarop ze nog gekker gingen doen!
De locals probeerden regelmatig verhalen te vertellen over hun dorp en wat hen was overkomen tijdens de Tsunami. Er waren twee vrijwilligers die Thais spraken en zo goed en zo kwaad als dat ging, als tolk fungeerde.
Kortom, erg leuk en indrukwekkend daar gewerkt te hebben. We hebben er een hoop lol gehad onderling, maar ook met de locals.

Rondcrossen op een “bike”
We hebben een weekend een bike gehuurd (zeg maar een brommer die 100 km/h rijdt). Samen met Luke en Hanna uit Australie hebben we toen in de buurt rondgescheurd, waarbij we naar Tap Tawan Beach zijn gereden (een plek waar we ook regelmatig op vrijdag na werktijd even gingen zwemmen, na een lange hete werkweek). Dit strand is 1 van de mooiste en schoonste stranden en er komt eigenlijk helemaal niemand, dus hadden we bijna het hele strand (paar km lang) voor ons 4en. Daarna nog naar een Viewpoint gereden om zonsondergang te bewonderen. Allemachtig mooi.

Salsaparty
Ja ja, jullie geloven het niet; er werd ook een salsaavond georganiseerd, ook tot onze verbazing. Dit was erg grappig, want eigenlijk kon niemand salsadansen, behalve het meisje (Kelly) wat op het idee kwam en wij! Er gingen twee lessen aan vooraf waarvoor best veel animo was. Mark heeft lesgegeven, samen met Kelly, wat hij bijzonder goed kan (zegt Jorien) en iedereen werd er enthousiast van.
De avond zelf hebben we behoorlijk veel gedanst en we kregen veel complimentjes en verzoekjes van de rest. Na het feest kwamen een aantal mensen vragen of we niet door konden gaan met de lessen, maar daar is niets meer van terecht gekomen. In ieder geval, het was een erg leuk initiatief en we hebben weer effe lekker kunnen dansen.

Sports day
Om de spirit erin te houden (alsof dat nodig is, maar goed) had men sports day georganiseerd. Op het programma oa: Touwtrekken, zaklopen, 100mtr sprint, 3 benen race (Mark heeft nog voorgesteld om hem alleen te lopen, maar dat mocht nie ;-( ) , ei op lepel race etc. Dat was allemaal super lachen en ons team won het touwtrekken (de rest hebben we het niet over, het zijn de overwinningen die tellen nietwaar!) Daarna uiteraard weer verdwaald in een eea feest en daarna is er nog een poging wereldrecord bierdrinken gedaan, maar er zijn ook Engelsen, dus……

Boatyardparty.
Een van de projecten van het Volunteer Center betreft het bouwen van Longtail boten. Dit een een zeer professionele organisatie die na het voltooien van het project in handen wordt gegeven als bedrijf aan lokale bevolking. Bij aanvang van het project was het doel om 47 boten te bouwen, het aantal wat de Thaise bevolking volgens inventarisatie nodig zou hebben. (inmiddels al bijgesteld, maar 47 bleef een mijlpaal). 47 Boten werden bebouwd en dus tijd voor een feesie... En wat voor feest!!!! Te waterlating boot (ja hij bleef drijven), Reggae-band op het strand, diverse barren, buffet etc. Sfeer zat er super in. Als er een dak was (buiten de sterrenhemel die we hadden op dat moment en de palmbomen) was het er afgegaan. Het was echt geweldig. Een week later had nog iedereen erover. Het verjaardagsfeest van Mark en Helen (volunteer die ook jarig was) moest dit dus evenaren. Daarover zo meer.

Duiken op de Similan Islands
Begin Februari (3 t/m 7) zijn we met z'n zessen een duiktrip gaan maken op de Similan Islands, Koh Bon Ridge en Richelieu Rock. Jorien, Becky, Delphine, Andy en Steve gingen allen hun duikbrevet halen, Mark ging direct voor de fun. Het duikbrevet ging in een zeer relaxte sfeer: de theorie was op voorhand grotendeels afgerond en dus direct het water in. Wel zo leuk, want dan zie je tijdens het oefenen iets meer dan alleen zwembadmuren. Op vrijdagavond met de boot (25 meter) vertrokken (4 uur trip) zodat we op zaterdag om 7.30 uur in het water lagen. Mark had tijdens zijn eerste duik direct geluk want hij zag na 20 minuten een White Tip Reef Shark. (helaas geen foto). Verder nog vele dingen gezien tijdens die duiken. Jorien en de rest waren aan het oefenen om zo in de middag de eerste echte ondiepe duik te kunnen maken. Dat ging allemaal prima. Einde van de dag is Mark nog naar een ViewPoint gegaan op een van de eilanden. Super mooi uitzicht over de eilanden en de kristalheldere zee. 's Avonds nog een nachtduik gemaakt. Erg leuk, helaas mochten de cursisten dit nog niet.

Tussendoor werden we optimaal verwend met alles wat me maar konden bedenken. De volgende dag ging eigenlijk zo als de eerste. De duiken waren allemaal fantastisch mooi. 's Avonds mochten de cursisten mee voor de nachtduik. Een superervaring, zeker voor de eerste keer. 's Avonds zie je hele andere vissen en dieren dan overdag en de kleuren zijn ook anders omdat je een zaklamp gebruikt. Tussen de duiken door heb je een zogenaamd oppervlakte interval. Nu gebeurde het ons 4x (!) dat er dan een schilpad aankwam. Soms bleef hij even, maar op dag twee, toen we weer in een een of andere paradijselijke baai lagen, bleef hij maar terugkomen, dus iedereen zijn bril en snorkel gepakt en het water in. Echt super! Hij blijf 45 min. en zwom ong op een halve meter afstand bij ons. Door naar Koh Bon Ridge... we waren ong 15 minuten aan het duiken en waren al verwend met het gebruikelijke (zoals Giant Moray etc) en toen gebeurde het...de natte droom van elke duiker: een Manta Ray. Ff voor de leken, dit is een rog, simpel gezegd, maar dan ergens dus de paar meter en 8 meter groot. Deze was ong. 4 meter en zweeft door het water als een ruimteschip. Zo mooi, dat je adem bijna stokt en je onderwater wilt juichen (BlubBlub). Hij bleef rondjes cirkelen en zwom ong 20 minuten bij ons in de buurt. Echt helemaal geweldig. Een werelds verjaardagkado voor Mark. Jorien en de rest, gezien de geringe ervaring, direct verpest voor de rest van hun duikleven. ;-). 's Avonds heeft Mark van de bemanning nog een taart gekregen, echt heel lief want die was speciaal gemaakt. Wel 3 kaarjes erop (30 past gewoon eg nie meer).

Verder nog Barracuda's en een Black Tip Reef Shark als hoogte punten tijdens de andere duiken en nog op een duik 10 Scorpionvissen en zelfs een witte. (we weten het, inside info voor duikers, maar we raken er niet over uitgepraat).

Hollywood party
Op vrijdag 10 februari was het tijd om de verjaardag van Mark en Helen te vieren. We hadden een thema verzonnen: Hollywood. Iedereen moest dus verkleed komen en men had het er al weken van te voren over. Dat beloofde dus veel. Mensen waren speciaal naar Phuket afgereisd (tocht 120 km) om een outfit te kopen. Wij hadden het ons erg gemakkelijk gemaakt want we lieten hem maken bij de Tailor. (vergeet niet, dit is Thailand!!!) Jorien als Sharon Stone uit Basic Instict (ja die jurk uit die beroemde scene en die andere vraag krijgen jullie geen antwoord op)en Mark als John Travolta uit Saturday Night Fever. Wat troffen we aan op het feest: Spiderman, The Mummie, Andre Agassi, Heks uit de Adams Family, Tarzan, Flintstones, Star Wars, Lara Croft, Sneeuwwitje, Zorro, Aladin, KingKong met sletje, de vrouw uit 1001 Dalmatiers: Gruwella, Superman, Ace Ventura, die kerel uit Xmen, Nemo, enzovoort. Jullie raden het al: we leefden nog dronken en gelukkig. (zie foto's) Onzo outfits zijn inmiddels met de post naar pappa en mamma Lengkeek gestuurd

We kijken terug op een fantastische maand waarbij we veel oude bekenden hebben gezien en ook veel nieuwe mensen hebben leren kennen. Op dit moment zijn we in Malaysia in Cameron Highlands ergens op 1500 meter hoogte. Het is schitterend hier, maar daarover meer in ons volgende bericht. We zullen proberen jullie iets minder lang laten wachten...! Tot snel. Liefs van ons. ps. 24 foto's bij dit bericht!