Terug van weggeweest

Lieve mensen,

Het is al weer een paar weekjes geleden dat we ons laatste bericht hebben geplaats. Inmiddels zijn we weer teug in Sydney, twee weken eerder dan gepland, omdat het weer helaas niet veel heeft mneegezeten en we behoorlijk de behoefte hadden aan warmte en een normaal dak boven ons hoofd. Het blijkt nu wel dat we de goede beslissing hebben genomen, want het weer in Australie is op het moment bijna overal slecht en we genieten dan ook met volle teugen van ons hostel. Wat ook een voordeel is, dat we onze ticket naar Nieuw Zeeland hebben kunnen verzetten naar a.s. dinsdag, zodat we daar nu anderhalve maand kunnen zijn, i.p.v. 1. We kunnen echt niet wachten om daar naar toe te gaan. Mark heeft net een campervan met alle facaliteiten van dien geboekt, dus we hoeven straks niet meer 's avonds buiten zitten rillen van de kou. Heerlijk vooruitzicht.

Dan nu het verslag van de laatste weken van onze reis door Australie:

Dag 130:
Opgestaan met een dikke ijslaag op de ramen en de tafel die we buiten hadden laten staan. Brrrrr! Na een half uurtje krabben, alles in de bus gegooid en gaan rijden om op te warmen. Gelukkig werd het heerlijk weer en hebben we ons (weer) kostelijk vermaakt met wijn proeven in de Barrossa Valley. Dit is een schitterende wijnstreek, bestaande uit een een aantal schattige, oude dorpjes, waar Jorien direct verliefd op was.
Na dit leuks (en Jorien half aangeschoten) op naar onze vrienden Hanna en Luke in Adelaide. Na een lekker hapje buiten de deur, mochten we bij Hanna blijven slapen, wat we natuurlijk zeer op prijs stelden.

Dag 131:
(Jorien 4 maanden gestopt met roken!!!!).
Heerlijk ontspannen, kleding gewassen (in een goede wasmachine) en een enorme plaatpizza gemaakt op de ouderwetse 'broodjesmix-manier'. Dit bedankje vanuit ons voor het logeren, werd goed gewaardeerd!

Dag 132:
Vandaag mochten we bij Luke slapen, die een Nederlandse moeder heeft. Ze had een heerlijke witlofsalade gemaakt, speciaal voor ons. Erg lief. 's Avonds kwam het programma 4 Corners op de tv, waar we een aantal weken terug voor waren geinterviewd. Spannend of we erin zaten en ja hoor; eerst zagen we onze bus rijden en bijna op het einde kwam Mark met een quote voor ongeveer 15 seconde in beeld, fanatstisch!

Dag 133:
Afscheid genomen in Adelaide en een behoorlijk eind gaan tuffen naar het Grampians NP. In de laatste paar km van onze rit zagen we echt velden vol met wel honderden kangaroes en alsof dat nog niet indrukwekkend genoeg was, sprongen er ook nog eens drie herten de weg over! Ons geluk kon niet op, wat een bijzondere ervaring weer. Bij aankomst op ons mooie bush-campingspotje, bij een aangenaam vuurtje zitten nagenieten van deze ervaring.

Dag 134:
De dag begonnen met het bewonderen van de mooie Mc Kenzie Falls en de grappige Yacca- boompjes, die alleen in dit deel van Australie voorkomen. Het viel ons wel op dat dit park erg had geleden onder een flinke bosbrand. Bij navraag in het infocenter bleek dat het grootste deel van het park inderdaad in maart jl is afgefikt. De brand heeft zodanig veel schade aangericht, dat het mooiste deel van het park tot onze teleurstelling nog steeds gesloten is voor toeristen. Snik, want we hadden ons er zo op verheugd. Er restte ons dan ook niets anders dan door te rijden naar onze volgende bestemming: Peterborough. Dit plaatsje ligt aan het begin van de Great Ocean Road, waar o.a de Twelve Apostles te vinden zijn. Met name Mark kon niet wachten tot we deze weg zouden gaan rijden, vanwege de vele fotogenieke bezienswaardigheden.

Dag 135:
Slecht weer, dus besloten om een dagje op de camping te blijven en gehoopt dat het de volgende dag beter weer zou zijn. Goeie dag om de bus maar weer eens te wassen en 's avonds een lekker vuurtje gemaakt in de openhaard van de campkitchen, die we heel brutaal hadden geclaimd!

Dag 136:
Het weer was nog wat twijfelachtig, maar toch op pad om de Great Ocean Road te verkennen. Wauw, wat een mooie uitzichten bij de zogenaamde 'Martyrs' en 'Bay of Islands'. Dit ging maar door, de ene bijzondere rotsuitslijting na de andere. Kortom supergave, ruige kust. Helaas hebben we niet alles kunnen fotograferen, doordat er toch nog wel behoorlijke buien vielen... Toen we bij de Twelve Apostles aankwamen, scheen tot onze grote blijdschap de zon! Mark kon zijn geluk niet op en terecht, want hij heeft geweldige plaatjes geschoten.
Na deze opwinding het aangrenzende Otway NP ingedoken, om daar de romantische Beauchamp Falls en de enorme Triplet Falls te bezichtigen. Deze waren te bereiken via een pittige wandeling door het verrassend mooie regenwoud. Ondanks het matige weer, toch met volle teugen genoten van al dit moois.
Vervolgens naar een bushcamping gereden, die best een eindje van de weg af lag. Toen we daar aankwamen met schemering, bleek de camping 1 grote modderpoel en was er geen plek die maar enigzins recht liep. Ook waren alle vuurplekken bezet... Jorien kreeg het effe te zwaar en had het toen helemaal gehad met het slechte weer en de kou. Mark had gelukkig nog wel de energie om wat hout te sprokkelen en uiteindelijk hebben we toch een vuurtje gemaakt op een zelf ontworpen vuurplek. De "kaboes!!!" techniek gebruikt om nat hout te branden (gewoon terpetine er overheen gooien).

Dag 137:
Vlak voor we de camping wilden verlaten, kwam er een meisje zeggen dat er twee koalabeertjes in de boom zaten. Voor het eerst dat we deze diertjes in het wild zagen, schattig joh!
Onze route vervolgd op de Great Ocean Road. Als eerste kwamen we langs de zogenaamde 'Teddy's Lookout', vanwaar we geweldige uitzichten hadden over de Great Ocean Road. Tot het einde bleef de weg erg mooi. Gave ervaring om zo lang zo dicht langs de kust te rijden. Je beseft je dan pas hoe groot en massief de oceaan eigenlijk is.

Dag 138:
Naar een super de luxe camping vlak boven Melbourne gereden en daar de hele dag genoten van de faciliteiten, inclusief prive douchecabines met verwarming en spik splinternieuwe keuken met alles erop en eraan (zelfs een tv). Een uitgelezen kans om Nacho's in de oven te maken met heeeeel veel kaas, mmm!. Heerlijk bijkomen dus na al die koude dagen.

Dag 139:
Vandaag rondgebanjerd door Melbourne. Leuke foto's gemaakt, heerlijk naar de film geweest, geborreld in een knus tentje en op zijn echt Australisch 'pizza & pot' gegeten. Na deze verwennerijen onze bus ergens in een buitenwijkje van Melbourne geparkeerd en zo ons bed ingerold.

Dag 140:
Doordat het weer nog steeds niet je van het was (in ieder geval koud), besloten om nog een dagje camping te doen en ons op te laden voor de laatste dagen c(r)amperen.

Dag 141:
Ten zuiden van Melbourne ligt Phillip Island, waar elke dag net na zonsondergang honderden pinguins uit de zee komen en het strand over naar hun nestjes in de duinen. Dit hilarische spektakel noemen ze de Penguin Parade. Geweldige beesten zeg!
Verder deze dag nog een wandeling langs de kust en door de duinen gemaakt, die dit keer bijzonder was doordat we een vos zagen en we bijna op een slang gingen staan...!

Dag 142:
Hadden een route uitgestippeld langs Mount Danna Buang, die erg mooi moest zijn. Helaas bleek de weg esloten, waardoor ons plannetje in het water viel. Uiteindelijk naar een bushcamping in hetr Warby Range NP gereden om daar eens rustig uit te zoeken hoe we onze laatste dagen van de reis rond Australie wilden invullen. Na wat puzzelwerk besloten om via Mount Buffalo NP, Alpine NP (Australische Alpen) en het Kosciuszko NP door te rijden naar Sydney.

Dag 143:
Zoals gister besloten, naar Mount Buffalo NP gereden en daar drie wandelingen gemaakt. Tijdens de klim naar de top (1726 m), welliswaar met de auto, genoten van schitterende uitzichten van de omgeving. Tis dat het geen koude winter is geweest in dit deel van Australie, maar normaal wordt er op deze berg ook geskied! We moesten dan ook verplicht sneeuwkettingen huren en hebben inderdaad een beetje sneeuw gezien. Grappig hoor. Verders nog twee watervallen (Eurobin en Rollasons Falls) bewonderd, waarna we doorgereden zijn naar een campingspot aan de voet gelegen van Mount Bobong en Mount Beauty, gelegen in het Alpine NP. Gevierd dat het vandaag officieel lente is en geproost op warmere temperaturen.

Dag 144:
Beetje uitgeslapen en genoten van alle leuke vogelgeluidjes. Lekker gelummeld (Mark heeft zich eindelijk weer eens geschoren). Voor en na de lunch een wandeling gemaakt. De camping ligt trouwens aan een creek, waarvan het water zo schoon is dat we het gewoon konden drinken. 's Avonds hadden we onze laatste hap nog niet door onze keel of het begon me daar toch te hozen, niet normaal meer. Snel alles in de bus en maar vroeg gaan slapen.

Dag 145:
De hele nacht noodweer geweest. Stonden wel op met blaauwe lucht, maar dat was helaas snel bekeken. Weer kwam het met bakken uit de hemel, dus gaan rijden tot het niet meer regende (1,5 uur... pffff) en toen gaan ontbijten.
Toen ons laatste NP aangedaan: Kosciuszko NP, waar de gelijknamige en tevens hoogste (2228 m) berg van Australie ligt. De weersvooruitzichten waren erg dubieus en na veel wikken en wegen, besloten om door het park heen te rijden en verder niet daar te kamperen of te wandelen. Jammer, maar helaas! Grappig om daar wel mensen te zien skieen op het laatste restje sneeuw. Mooi en bijzonder park om door heen te rijden.

Dag 146:
Mede door het slechte weer direct naar Sydney door gereden. Eerst maar ff een dag op een camping om de bus te doen laten glimmen. De dagen erna wilden we nl. de bus gaan verkopen op de carmarket.

Dag 147:
D-day. Na een onzinnige (nog slechter dan APK)keuring naar de carmarket om daar met nog zo'n 20 andere voertuigen de bus te koop te hebben staan. Deze middag was er niet veel animo. Wel besloten om in een hostel te gaan slapen. Het was relatief niet zo duur en met slecht weer vooruitzicht hadden we het busje helemaal gehad.

Dag 148:
9 uur 's ochtends op de carmarket. 10 Uur de eerste belangstellenden. Een Duits stelletje. Na een hoop gepraat een test ritje. Mark had van te voren ff goed nagedacht over de route: die moest natuurlijk wel gemakkelijk zijn. Het stel was erg enthousiast maar wilde er ff 5 minuten over nadenken. Toen kwam er een NL-stel. Ook enthousiast. Duitse stel kwam terug, wilde kopen. De situatie onstond dat Jorien met de NL'ers stond te onderhandelen en Mark met de Duitsers. Uiteindelijk hapte de Duitsers het eerste en dus hadden we de bsu binnen 1 dag (!!!!!) verkocht. We waren echt super blij. Het klussen aan de bus en poetsen heeft geholpen want we kregen veel complimentjes dat het er goed en betrouwbaar uitzag. De Duitsers gingen geld halen en toen kwamen er nog 2 jongen die ook heel er geinteresseerd waren en wilden kopen. Dat terwijl er busjes al meer dan 10 dagen stonden!

We zijn dus super blij, hebben weer wat centjes erbij en verheugen ons enorm op NZ. Nog ff een paar daagjes relaxen in Sydney (het blijft een gave stad!) en een beetje rondneuzen. Ons volgende bericht is dus vanuit NZ. Benieuwd wat de daar allemaal gaan meemaken.

Veel liefs van ons.